به گزارش مجله خبری نگار،تالابها خدمات اکوسیستمی مهمی را به محیط پیرامون خود ارائه میدهند. اغلب این تالابها به دلیل تداخل با نقشههای شهرنشینی یا توسعه کشاورزی، زهکشی و خشک شده و تبدیل به زمینهای عادی میشوند. متاسفانه نقشه برداری مناسب از دست دادن تالاب در مقیاس جهانی همواره چالش برانگیز بوده است.
تحقیقات قبلی نشان داده است که حداقل ۵۰ درصد تالابهای جهان از سال ۱۹۰۰ میلادی به بعد از بین رفته است. اگرچه تخمینها بین ۲۸ تا ۸۷ درصد از دست دادن خالص از سال ۱۷۰۰ به بعد متغیر است. به همین دلیل چنین طیف گستردهای از ارقام ارزیابی اثرات زیست محیطی تبدیل تالاب را دشوار میکند.
تیمی از پژوهشگران به سرپرستی اتین فلوئت چوینارد (Etienne Fluet-Chouinard) به بررسی این موضوع پرداختند. آنها با ترکیب ۳۳۲۰ رکورد بین المللی و منطقهای زهکشی تالاب و تبدیل زمین از ۱۵۴ کشور با دادههای موجود در مورد استفاده از زمین و وسعت تالاب به شبیه سازی شرایط پرداختند. در ادامه آنها زمان بندی و توزیع مکانی از دست دادن تالابها را به دلیل مداخله انسانی بازسازی کردند.
محققان تخمین میزنند که سه میلیون و چهارصد هزار کیلومتر مربع از تالابهای جهان از سال ۱۷۰۰ میلادی به بعد از بین رفته است. این امار نشان دهنده از دست دادن خالص ۲۱٪ از تالابهای جهانی است که توسط برآوردهای منطقهای موجود از تغییر این زیست بومها پشتیبانی میشود.
در این میان یافتههای محققان نشان میدهد: شایعترین علل ناپدید شدن تالابها در جهان، زهکشی برای کاشت محصولات، تبدیل به مزارع برنج پر آب و توسعه شهری بود. به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت که این محرکهای تبدیل بسته به منطقه و شرایط کشورها متفاوت است. نویسندگان خاطرنشان میکنند که اصلیترین روند از دست دادن تالاب در اروپا، ایالات متحده و چین متمرکز شده است.
محققان در پایان مطالعات خود نتیجه میگیرند که این پژوهش یک تغییر محیطی را در مقیاس جهانی مستند کرده و میتواند منبعی حیاتی برای نظارت بر چگونگی تأثیر فعالیتهای انسانی بر تغییرات محیطی باشد.